ابوسعید داورپناه؛ مسعود خنجرخانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تحلیل محتوای کتب درس دین وزندگی دوره‌ی متوسطه دوم از منظر میزان توجه به رویکرد تربیت عرفانی اجرا شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پژوهش کیفی و رویکرد پژوهش کاربردی بود. جامعه پژوهش، کتابهای دین و زندگی دوره ی متوسطه در سال تحصیلی 1398-99 بود که به صورت هدفمند کتابهای دین و زندگی دوره دوم متوسطه به همراه پیش دانشگاهی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تحلیل محتوای کتب درس دین وزندگی دوره‌ی متوسطه دوم از منظر میزان توجه به رویکرد تربیت عرفانی اجرا شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پژوهش کیفی و رویکرد پژوهش کاربردی بود. جامعه پژوهش، کتابهای دین و زندگی دوره ی متوسطه در سال تحصیلی 1398-99 بود که به صورت هدفمند کتابهای دین و زندگی دوره دوم متوسطه به همراه پیش دانشگاهی به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار گردآوری داده ها، نمونه برگ تحلیل محتوای کتابهای درسی بر مبنای شاخصها و اصول تربیت عرفانی براساس حکمت سینوی و با اقتباس از بهشتی و ناظر حسین آبادی(1391) می باشد. یافته های پژوهش نشان داد: درمجموع643 بار به محورها و مؤلفههای مفهومی مرتبط با تربیت عرفانی توجه شده که میزان آن در پایههای اول 170، در پایه دوم 165، در پایه سوم 240 و در پیشدانشگاهی 68 مرتبه است؛ جدای اینکه در دوره پیشدانشگاهی به عناصر تربیت عرفانی کمتر توجه شده است، اما عنصر شریعتمحوری درکل و خصوصاً در پایه اول (با 4 بار تکرار)،کمترین حد توجه را داشت عنصری که ازمحوریترین عناصر تربیت عرفانی بوده و عرفان واقعی را از سایر عرفانها متمایز میکند.